کوره آهک ایستاده (عمودی) چیست؟
کوره ی آهک عمودی، ایستاده یا شافت، کوره هایی به نسبت جدید جهت پخت انواع سنگ های کلوخه ای، به خصوص سنگ آهک، دولومیت و منیزیت می باشند که نسبت به کوره های دوار راندمان مصرف سوخت بالا و استهلاک کمتری دارند. این نوع دستگاه ها در دو نوع ساده ی تک شافت و نیز دوقلو طراحی و ساخته می شوند.
مزایا و معایب کوره های ایستاده نسبت به کوره های دوار:
مزایا: مصرف سوخت کمتر (گاها تا یک سوم)، استهلاک کمتر.
معایب: هزینه ی ساخت بیشتر، عدم امکان پخت سنگ های ریز و خاکه.
کوره ایستاده (عمودی) تک شافت
این دستگاه ها از یک لوله ی عمودی ساخته می شوند که دیواره های داخلی آن با یک لایه آجر عایق و یک لایه آجر نسوز پوشانده شده و کلوخه ها سنگ آهک از قسمت بالایی کوره وارد دستگاه شده و به آرامی به سمت پایین حرکت می کنند. مکش هوا توسط فن مکنده ی فشار قوی از بالا انجام گرفته و گاز متان از یک سوم پایینی کوره وارد محفظهی احتراق می گردد. هوای گرم حاصل از عبور هوای وروی از پایین کوره که از لابلای سنگ های داغ عبور کرده به نزدیک محل شعله رسیده و در پی ترکیب با گاز متان باعث احتراق آن می شود.
مزیت کوره ی ایستاده ی تک شافت نسبت به شافت دوقلو، یکنواختی پخت و عدم ایجاد شوک دمایی در جدار نسوز کوره میباشد.
کوره ی ایستاده (عمودی) دوقلو
این نوع کوره از دو محفظهی استوانه یا مکعبی ایستاده ساخته میشود که از نقطهی یک سوم پایینی توسط یک کانال، به یکدیگر متصل میشوند. در آن واحد، احتراق در یکی از قل ها انجام می شود و گرمای خروجی شافت در حال پخت از طریق کانال به قل دوم انتقال یافته و باعث پیش گرم شدن سنگ ها می شود. پس از تکمیل پخت در قل اول، مشعل های آن خاموش شده، جهت مکش تغییر یافته و مشعل های قل دوم روشن می شوند. پس از تخلیه ی بار قل اول، سنگ خام وارد آن شده و پیش گرم می شود تا زمان روشن شدن دوباره ی مشعل ها و آماده شدن شرایط برای شروع پخت به گرم شدن ادامه می دهند.
مزیت این نوع کوره نسبت به نوع تک شافت آن کمتر بودن مصرف سوخت می باشد. البته این نوع کوره گرانتر بوده و استهلاک بیشتری در لایه ی نسوز دارند.